Hello,

Ons volgende avontuur begint in Queenstown. Via Natalie hebben we een van(auto waar je in kan slapen) geleend. James, een Engelse jongen die in Queenstown werkt, woont in hetzelfde huis waar Natalie twee weken heeft gezeten. Hij was zo lief om zijn van voor 6 dagen uit te lenen! Daar zijn we hem heel dankbaar voor. Maar met zelf reizen komen zo ook gevaren om de hoek kijken. In Nieuw Zeeland rijden ze namelijk niet aan de rechterkant, wat de goede kant is, maar aan de linkerkant. Gelukkig was het een automaat en hoefde we niet te schakelen. Na de auto bij het huis 's ochtends te hebben opgehaald was het aan mij de eer om als eerst te rijden. Mandy en Natalie wilde het eerst even aankijken en ik stond echt al 1.5 maand te springen om auto te rijden, want ja ik mis dat echt! Daar gingen we dan, we moesten eerst door de binnenstad van Queenstown om onze backpacks bij het hostel op te halen. De eerste obstakels zoals rotondes diende zich aan. Na aanwijzingen van de meiden zijn we zonder aanrijdingen de stad uitgereden. We hadden de dag ervoor met Chris gesmst.

Chris hebben we leren kennen in Wanaka. Hij was een van de boeren die aan onze tafel schoof op het balkon bij het restaurant. Hij was de meest 'normale' en had ons toen ( dat is inmiddels bijna al weer twee weken geleden) uitgenodigd om langs te komen. Ik had hem gesmst of de uitnodiging nog stond en dat we de volgende dag langs konden komen omdat het op onze route naar het zuiden was en of we daar meteen dan konden slapen. Het was allemaal geen probleem en we waren van harte welkom. We reden eerst naar Glenorchy dit is een stadje ten noorden van Queenstown. Omdat Chris de hele dag nog aan het werk was had het niet zoveel zin om daar al naartoe te gaan. We reden naar Glenorchy en deden een wandeling van ongeveer een uur naar de lagoon. Daar hebben we even lekker op een bankje gezeten en van het uitzicht genoten. We liepen terug naar de auto en gingen lunchen bij een picknicktafel die bij het park stond. Tot het weer omsloeg, er kwamen donkere wolken aan en het ging onwijs hard waaien. Over het meer bij Glenorchy kwam een onwijs grote stofwolk. Ik had nog nooit zoiets gezien. Voor het slechte weer los ging barsten reden we naar het zuiden. Chris had gezegd dat het vanaf Queenstown zo'n 40 minuten rijden was. Uiteindelijk hebben wij er ruim twee uur over gedaan voordat we eindelijk bij de goede weg aankwamen. Het was nog 12 km land inwaarts rijden voor we bij het Station, waar chris werkt, aankomt. Het was een onverharde weg en we hadden geen idee hoe het station eruit zag. Na twee keer verkeerd te zijn gestopt en de slappe lach te hebben omdat het allemaal zo lang duurt en zo sullig was waren we eindelijk aangekomen bij het station. Ze hebben een schapenboerderij en een helikopterbedrijf dat iets met chemicalien doet over de bossen om ze in goede conditie te houden ofzo. Dat begreep ik er in ieder geval van! Chris en George kwamen ons tegemoet en na nog 2 minuten achter Chris aangereden te zijn kwamen we aan bij hun huis. Chris woonde daar samen met helicopterpiloot Greg. Greg was jarig en 's avonds zouden we een barbeque hebben. We kregen een eigen kwamen met een 2persoonsbed en een matras op de grond. Het was een ruim huis met grote kamers. Superfijn dat we daar konden slapen 's nachts. We begonnen met het klaarmaken van de barbeque. Wij maakten een tonijnsalade en de jongens zorgde voor de bbq. Ze hoeven hier niet voor hun vlees te betalen want wat ze eten hebben ze zelf geschoten. Zo hebben we zelfgeschoten rendier op. Hoe vers wil je het hebben!Bij de barbeque waren alle farmers die in de omgeving werken en die met elkaar bevriend zijn. Het was heel gezellig maar soms ook een beetje moeilijk om iedereen te begrijpen. Kiwi's onder elkaar praten best wel snel en hebben soms toch weer andere Engelse woorden dan die wij leren op school. Na de barbeque begon er een jongen met gitaar spelen op de veranda. Het was inmiddels heel hard gaan regenen maar het was zo gezellig om met z'n alle op de veranda liedjes te zingen en lekker te kletsen. Als ik het achteraf bekijk hoe het is gegaan dat we op deze boerderij zijn beland is het heel erg gek! Misschien denken jullie ook wel; die meid is gek om bij vreemde in the middle of nowhere te gaan bezoeken en te blijven slapen. Maar ik heb wel gemerkt dat je hier heel erg op je gevoel moet afgaan en dat dat eigenlijk altijd wel goed gaat. Zo ook hier! Dichter bij Nieuw Zeeland kun je niet komen. Het voelde zelfs een beetje alsof ik in de serie McCleods Daughters zat. Hihihi. We hebben tot een uur of 1/half2 gezellig muziek zitten luisteren en een drankje gedaan toen we naar bed zijn gegaan. De jongens moesten om 5 uur weer op staan om te werken, ai! We hadden geen wekker gezet omdat er in onze kamer geen gordijnen hingen hadden we wel gedacht dat we wakker werden maar niets is minder waar.

Om 11 uur werden we wakker, oepsie! Het huis was leeg, wij zijn gaan douchen en hebben met pannenkoeken ontbeten. We hebben onze lunch klaargemaakt en hadden ondertussen smscontact met Chris. Hij was in de hangar materialen aan het schoonmaken. We namen wat lunch voor hem mee en gingen hem bedanken. Na afscheid te hebben genomen zijn we de hobbelige weg weer terug naar de hoofdweg gereden. Inmiddels was Mandy achter het stuur gekropen. We gingen nu echt de Catlins verkennen. De Catlins is het gebied dat Zuidoost op het zuidereiland ligt. We begonnen in Fortrose waar we moesten tanken omdat dit onze laatste kans zou zijn om benzine te halen. Vanaf Fortrose hadden we meteen ook geen bereik meer met onze telefoon. Nogsteeds was het heel slecht weer, regen regen regen en 11 graden. Dit waren we niet meer gewend! We wilde in eerste instantie in een tent slapen maar omdat het zo slecht weer is hadden we besloten om in een hostel te slapen. Aangekomen in Curio Bay waren alle hostels vol en waren we genoodzaakt om op de camping plaats te nemen. In de regen hebben we de tent opgezet die helemaal doorweekt was. Dit ging niet werken! We moesten dus alledrie in de auto slapen. Na een mislukte pinguinzoektocht en een tonijnsalade klaargemaakt in een plastic zak in plaats van gewoon in een slakom(je moet toch een beetje creatief zijn als je ergens niet op berekent bent!) hebben we de auto zo ingedeeld dat iedereen een plekje had om te slapen.De stoelen kon je in een ligstand zetten. Natalie en Mandy lagen op stoelen en ik had een plekje op de grond. Het regende en onweerde en ik was bang dat de tent er morgen niet meer zou staan. Je kan je voorstellen dat ik niet de beste nacht van m'n leven heb gehad. Toch werden we ook de volgende dag pas weer om half 11 wakker. Na een ontbijtje in de auto zijn we verder gaan reizen richting Dunedin. Wel hebben we eerst bij de receptie van de 'camping' gebelt zodat we zeker waren van een overnachting komende nacht. We reden langs de mooiste stranden, waar je heerlijk kan liggen als de zon zou schijnen, en we hebben verschillende watervallen gezien. Zo zijn we langs NiagaraFalls geweest, geen foto's van want het was een beetje teleurstellend. McLean Falls was een stuk beter! We hebben bij een leuk cafe een grote kom soep genuttigd. We waren wel toe aan een beetje opwarming. Uiteindelijk zijn we 's avonds bij Surat Bay aangekomen bij een schattig hostel aan het strand. Na opnieuw een mislukte pinguinjacht (waar we 20 min. voor om zijn gereden) zijn we 'luxe' uit eten geweest in het grootste dorp Owaka. 's Avonds in het hostel heb ik de hairextensions van Natalie uit haar haar gehaald en hebben we ons dagboekje bij geschreven voor we naar bed gingen. De volgende dag, inmiddels 14 januari, zijn we verder gaan rijden richting het Noorden. Bij Surat Bay zijn we s middags trouwens ook nog over het strand gelopen waar we, heel pardoes, een paar zeehonden en zeeleeuwen op het strand zagen liggen. We wisten wel dat er een kans was dat ze er zouden zijn maar eigenlijk waren we er niet vanuit gegaan en liepen we gewoon gezellig te kletsen tot we bijna voorbij een zeehond liepen die lekker lag te slapen op het strand. Het is belangrijk dat je afstand bewaard en niet tussen de zee en de zeehond loopt, alleen ging dat wat lastig als de zeehond bijna tegen de duinen aanligt. Die zeeleeuwen zijn trouwens megagroot! Best wel een beetje eng dus we bleven toch maar op een afstandje foto's maken. Wel heel gaaf om deze beesten in de natuur te zien i.p.v. in een dierentuin. Goed, onze eindbestemming is dus Dunedin. De studentenstad van Nieuw Zeeland. Aangezien het hier nu zomer is zijn alleen de zomerscholen open en de studenten niet in de stad. Desalnietemin is de stad supergroot en redelijk druk. En jawel ook hier regende het weer. Dolletjes. We zijn in totaal 2 dagen in Dunedin geweest. Ik zal in het kort even samenvatten wat we daar hebben gedaan voor het een nog langer en slaapverwekkender verhaal wordt! Ik heb nieuwe schoenen gekocht en een sportbroek, ik kan het toch niet laten! We zijn naar de steilste straat van de wereld geweest en hebben deze getrotseerd, we hebben japans gehaald wat erg lekker was, we hebben zelf een avond gekookt, we hebben een avond gepoolt enik hebeen avond een film gekeken en in m'n dagboekje geschreven terwijl Natalie en Mandy in de stad een drankje aan het doen waren en de klap op de vuurpijl: we hebben pinguins gezien! Na drie keer een mislukte zoektocht naar de pinguins te hebben gemaakt hadden we besloten om toch maar een tour te doen naar de pinguins. Dit zijn wilde pinguins op een privestrand waar toeristen niet anders kunnen komen dan met het bedrijf wat daar opereert. We hebben daar ook nog zeehonden gezien. Je gaat op een gegeven moment onder de grond en er zijn verschillende uitkjikposten waar je heel dicht bij het nest kan kijken. De kuikens zijn helemaal niet klein meer maar heel groot en dik. Wel heel leuk om te zien! De pinguins die we hier hebben gezien waren de Yellow Eyed Pinguins, dit zijn andere en veel grote pinguins dan de bluepinguins die we in Steward Island hebben gezien. Ik ben blij dat we uiteindelijk de tour hebben gedaan en de pinguins hebben gezien! Na 2.5 dag Dunedin was het tijd om te vertrekken naar Queenstown om de auto terug te geven aan James. In Queenstown hebben we 's avonds nog een drankje gedaan in een van de barren. Niet al te laat naar bed want morgen gaan we weer op de Straybus, naar 1 van de mooiste plekjes in Nieuw Zeeland. Wat dat is.... jullie mogen raden.

XXX